Haïti en Pakistan: het leven gaat verder!

De Diaconie steunde in 2010 via Kerk in Actie noodhulp aan Haïti en Pakistan. Mede dankzij collecten en giften konden we in totaal € 7.000 bijdragen. Hoe staat het er een jaar verder voor?
Renate Barendregt van Kerk in Actie doet verslag.

12 januari 2010: Haïti getroffen door een alles verwoestende aardbeving.
27 juli – 31 augustus 2010: overstromingen in Pakistan verdreven miljoenen mensen van hun huis en beroofden velen van het leven.

Twee schrijnende gebeurtenissen in 2010. Hulp vanuit het buitenland kon voor de slachtoffers niet snel genoeg komen. De nood was immens. ICCO & Kerk in Actie kwamen in actie. Nu, anderhalf jaar na de aardbeving in Haïti en bijna een jaar na de overstromingen in Pakistan, blikken we via enkele voorbeelden terug op de hulpverlening van ICCO & Kerk in Actie.

Niet meer nat door de regen

Madame Pierre Fortune, tachtig jaar oud, staat met haar ogen vol tranen van geluk en zegt: ‘Eindelijk word ik niet meer nat door de regen en kan ik schuilen voor de brandende zon.’ Madame Pierre is dolgelukkig nu zij via CRWRC (Christian Reformed World Relief Commitee), partnerorganisatie van ICCO & Kerk in Actie, een huis en bijbehorend certificaat heeft gekregen. Haar nieuwe houten onderkomen is een van de eerste 248 woningen die CRWRC heeft laten bouwen in vijf getroffen gebieden van Haïti.

Vrouw in Haïti voor haar nieuwe woning. Foto: ACT - Paul Jeffrey.

CRWRC is een van de deelnemers van het wereldwijde oecumenisch netwerk ACT Alliance, waartoe ook ICCO & Kerk in Actie behoren. CRWRC is al jaren actief in Haïti. Nadat de ramp zich voltrok, richtte de organisatie zich direct op het verstrekken van voedsel en het bieden van toegang tot schoon drinkwater. Ze leverde gereedschap om puin te ruimen en maakte met de burgemeester afspraken over het vrijmaken van gebieden voor de bouw van nieuwe huizen.
Evenals Madame Pierre is Wayne de Jong, noodhulp- en wederopbouwverantwoordelijke vanuit CRWRC, dankbaar voor het werk dat verricht is. De Jong: ‘We voelen ons vereerd om vanuit ons geloof mensen te kunnen helpen. We hebben nog een lange weg te gaan, maar we zijn dankbaar dat we al honderden gezinnen onderdak konden bieden. We blijven bouwen aan een betere toekomst voor Haïti.’

Perspectief

Ook GARR (Support Group for Refugees and Repatriated Persons) zet zich in voor een betere toekomst voor Haïti. GARR was al voor de aardbeving een partner van ICCO & Kerk in Actie. Colette Lespinasse, de coördinator van GARR, was boegbeeld in de campagne ‘Vrouwen Staan Sterker’ enkele jaren geleden. De organisatie ondersteunde vooral Haïtiaanse migranten, maar sinds de aardbeving is zij ook op andere terreinen actief.
Na de aardbeving ontstond naast het kantoor van GARR in Port-au-Prince een klein kamp van mensen die nergens meer heen konden. GARR gaf hen te eten en zorgde voor opvang. Een periode van hulp volgde, waarbij vierhonderd kinderen gedurende zestien weken een warme maaltijd per dag kregen en gezinnen keukengerei ontvingen. Zwangere vrouwen en jonge moeders kregen speciale verzorgingspakketten. Maar liefst vierhonderd mensen konden met een startkapitaal van tweehonderd euro hun bedrijfje weer opbouwen. Voor dertienhonderd kinderen regelde de organisatie financiële middelen zodat ze naar school konden. Daarnaast kwamen er clubactiviteiten voor getraumatiseerde kinderen uit verschillende wijken van de hoofdstad.
ICCO & Kerk in Actie blijven CRWRC en GARR graag steunen, want door hun inzet kan Haïti herbouwd worden.

Geboden hulp in Haïti

• 12.000 mensen in Port-au-Prince kregen toegang tot schoon drinkwater. En in de regio Léogâne bedroeg dat aantal 14.000.

• 18.000 mensen kregen voedselhulp (onder wie 7000 kinderen).

• Voor 26.000 mensen verbeterde de levensomstandigheden.

• In tweeënhalve maand werden 12.000 operaties bij Haïtiaanse slachtoffers uitgevoerd.

• Vierhonderd kinderen kregen zestien weken een warme maaltijd per dag.

• Vierhonderd mensen kregen een startkapitaal van tweehonderd euro om hun bedrijfje weer op te bouwen.

• 35.000 mensen kregen een tijdelijk onderkomen.

Steun aan Pakistan

Net als de Haïtianen kregen de Pakistani te maken met een heftige natuurramp. Vanaf eind juli 2010 werd Pakistan een maand lang geteisterd door hevige overstromingen. Twintig miljoen Pakistani werden daar het slachtoffer van. Bijna tweeduizend mensen vonden de dood. ICCO & Kerk in Actie startten direct met de hulpverlening in Pakhtunkhwa, het gebied in Pakistan dat als eerste door de overstromingen getroffen werd.
Het water van de Swatrivier in Pakhtunkhwa reikte ver, overstroomde landbouwakkers en grazige weiden, en sleurde huizen, wegen, bruggen en elektriciteitspalen mee. Vele inwoners sloegen op de vlucht. Opgevangen in drogere gebieden van Pakistan, ontvingen zij de benodigde hulp: voedsel, medische hulp en opvang in tijdelijke onderkomens.

Een werkdag van Guljana

Guljana, achtentwintig jaar, is een medewerkster van de organisatie SRSP (Sarhad Rural Support Programme), partner van ICCO & Kerk in Actie; zij is een van de mensen die zich over de Pakistani ontfermt. Een werkdag in december 2010: Guljana geeft voorlichting aan een groep vrouwen over hygiëne in en om het huis. Zij geeft de vrouwen ook een hygiënepakket, bestaande uit zeep, wasmiddel, een teil, shampoo, een kleine waterfilter, een nagelknipper, tandenborstels, tandpasta, handdoeken en een spiegel. Een pakket van grote waarde voor de getroffenen.
Bijvoorbeeld voor de veertienjarige Nasrien. Zij is de oudste dochter van een gezin met elf kinderen. Moeder heeft haar gestuurd voor de uitleg van Guljana en natuurlijk voor het pakket. Nasrien heeft inmiddels ondervonden hoe ongezond vies drinkwater is. Haar kleine zusje, die nog een baby is, heeft een ooginfectie opgelopen en andere gezinsleden hebben maagproblemen. De waterfilter is daarom meer dan welkom, want sinds de overstromingen is het drinkwater niet meer van de gebruikelijke goede kwaliteit.

Hoop voor kinderen in Pakistan na de grote overstroming.
Foto: ACT - Saskia Bolt.

Geboden hulp in Pakistan

• 26.145 mensen ontvingen een voedselpakket.

• 5768 mensen kregen een hygiënepakket.

• 5.610 muskietennetten werden uitgedeeld.

• 1.568 mensen kregen een tijdelijk onderkomen.

• 10.000 mensen kregen toegang tot schoon drinkwater.

Noodhulp vraagt om flexibiliteit

Partnerorganisaties van ICCO & Kerk in Actie zijn flexibel gebleken tijdens de overstromingen in Pakistan, zo merkten we aan PILER (Pakistan Institute of Labour Education and Research). PILER  is een onderwijs- en onderzoeksinstituut. In de maanden na de overstromingen verrees rondom het kantoor van PILER een vluchtelingenkamp. De medewerkers konden uiteraard niets anders dan zich het lot van deze mensen aantrekken. Ze bouwden een tijdelijke school en er ontstond een soort gezondheidscentrum. Het kamp past niet in het standaardbeeld van een vluchtelingenkamp: twaalfhonderd families namen hun intrek in een betonnen flatgebouw, in een voormalig bedrijfspark. In de fabriekshallen is een school en een dokter te vinden. In de lege gangen van de vervallen gebouwen komen de kinderstemmen je tegemoet. Het alfabet, de tafels, ze galmen door de gangen. Het onderwijs geeft ritme aan de dag en ontlast de ouders. Voor meisjes is het wrang genoeg zelfs een grote kans, want meestal zijn zij nog nooit naar school geweest. De gratis gezondheidszorg in het gebouw wordt dankbaar ontvangen. Vier verplegers hebben maar liefst driehonderd consulten op een dag. PILER zorgt voor de vluchtelingen totdat ze weer naar huis kunnen, soms wel zevenhonderd kilometer verderop.

Noodhulp ICCO & Kerk in Actie

ICCO & Kerk in Actie willen daar helpen, waar geen helper is, zeker in noodsituaties. In Haïti, Pakistan of ergens anders ter wereld.

Uit: Vandaar juni 2011. Renate Barendregt is projectmedewerker Fondsenwerving en verantwoordelijk voor relatiebeheer met kerkelijke gemeenten.